Этнографический свадебный обряд в Бобруйском краеведческом музее

---

 

С октября 2010 года, в Бобруйском краеведческом музее проводится этнографический свадебный обряд  «На век доўгі, на быт добры»

За это время торжество приобрело не шуточную популярность - более тридцати пар молодоженов закрепили брак по народным традициям. Причем это не только бобруйчане, или молодожены из соседних районов. Среди женихов были уже и граждане Украины, и Молдовы, и России, и даже Турции. Своеобразный «пик» приходится на холодное время года и между постами. 

 

Народный юмор и остроумие, эротический подтекст, мудрость и духовная чистота народа, заложенные в сценарий обряда, - все это не оставляет равнодушным даже скептиков, если такие встречаются среди гостей. Выгодно отличается обряд от чего-то подобного в некоторых других музеях республики не только полной аутентичностью, но и своей завершенностью. Это не какие-то отдельные развлекательные моменты, а целый спектакль, где жених с невестой, их свидетели, и даже гости - не пассивные наблюдатели, а непосредственные действующие особы.

Сотрудники музея одевают народные костюмы из фондов, ведется обряд разумеется на белорусском языке. Молодоженов проводят под «брамай неўміручасці» и садят на сундук, покрытый кожухом, предлагают разные задания, чтобы выяснить, будет ли взаимопонимание в семейной жизни, станут ли умелыми хозяевами.

Но несмотря на сложность и суровость испытаний для жениха и невесты, для их свидетелей и гостей, все завершается задорной белорусской полькой и веселой фотосессией в интерьерах музея.

Нажмите на фото для увелечеия.

Свадебный фотограф Валентин Цапко

Смотреть Альбом

---

Музей расположен по адресу: г. Бобруйск, ул. Социалистическая, 56/40

Тел.: +375 (225) 52-27-31

 

Этнаграфічны вясельны абрад ў Бабруйскім краязнаўчым музеі

---

З кастрычніка 2010 года ў Бабруйскім краязнаўчым музеі праводзіцца этнаграфічны вясельны абрад “На век доўгі, на быт добры”.

За гэты час імпрэза набыла не абыякую папулярнасць - больш за 30 пар маладажонаў справілі шлюб па народных традыцыях. Прычым гэта не толькі бабруйчане, або маладажоны з суседніх раёнаў. Сярод жаніхоў былі ўжо і грамадзяне Украіны, і Малдовы, і Расіі, і нават Турцыі.

Своеасаблівы “пік” прыпадае на халодны час, калі шпацыры на свежым паветры не зусім дарэчы, а таксама паміж пастамі.

Народны гумар і дасціпнасць, эратычны падтэкст, мудрасць і духоўная чысціня народа, закладзеныя ў сцэнарый абраду, усё гэта не пакідае абыякавым нават скептыкаў, калі такія пракідаюцца паміж гасцей. Выгадна адрозніваецца абрад ад нечага падобнага ў некаторых іншых музеях рэспублікі не толькі поўнай аўтэнтычнасцю, але і сваёй завершанасцю. Гэта не нейкія асобныя забаўляльныя моманты, а цэлы спектакль, дзе жаніх з нявестай, іх дружкі, і нават госці не пасіўныя назіральнікі, а непасрэдныя дзеючыя асобы.

Супрацоўнікі музея апранаюць строі з фондаў, вядзецца абрад зразумела на беларускай мове. Маладых праводзяць пад “брамай неўміручасці” і садзяць на чароўны куфар, пакрыты кажухом, прапануюць розныя заданні, каб высветліць, ці будзе узаемаразуменне ў сямейным жыцці, ці стануць руплівымі гаспадарамі.

Але нягледзячы на складанасць і суровасць выпрабаванняў для жаніха і нявесты, для іх дружак і гасцей, усё завяршаецца вясёлай беларускай полькай і дасціпнай фотасесіяй ў інтэр'ерах музея.

---

ДРУГИЕ СТАТЬИ ПО ТЕМЕ 

Усадьба графа Булгака	Как в старину проходили мальчишник и девичник	Что значат традиции и обряды свадьбы